Προγεννητικά μαθήματα

Χρειάζονται στο νέο ζευγάρι προγεννητικά μαθήματα;

Στη σημερινή εποχή η απάντηση είναι ΝΑΙ! Οι λόγοι είναι οι εξής:

Αύξηση ιατρικοποίησης της γέννας και κατα συνέπεια αύξηση των επιπλοκών και των προβλημάτων σε νεογέννητα και λεχώνες
Αύξηση των καισαρικών τομών και των αρνητικών τους συνεπειών σε παιδιά και μητέρες
Αύξηση των προβλημάτων θηλασμού λόγω των 2 παραπάνω αναφερόμενων προβλημάτων και επιπλέον λόγω έλλειψης υποστηρικτικού περιβάλλοντος προς την μητέρα στο μαιευτήριο και κατόπιν στο σπίτι λόγω έλλειψης σχετικών εμπειριών της προηγούμενης γενιάς
Συναισθηματική και ψυχική ανωριμότητα των νέων γονέων, υπερπροστασία των παλαιοτέρων γονέων προς τους νεότερους, με συνέπεια χαμηλή αυτοεκτίμηση των νέων μητέρων
Στον προηγούμενο λόγο προστίθεται το «εχθρικό» κοινωνικό περιβάλλον προς τη μητρότητα και το μητρικό θηλασμό, η απελευθερωτικές — φεμινιστικές τάσεις της γυναίκας, η προώθηση νέων συστημάτων πλήρους ελευθερίας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών
   Ο Αριστοτέλης μας λέει ότι « η φύση δεν κάνει τίποτα χωρίς λόγο και αιτία».

   Παρεμβαίνοντας εμείς στη φύση, πόσο άραγε αλλάζουμε τη ροή των πραγμάτων και προς πια κατεύθυνση;

   Η γέννα είναι μια κατεξοχήν φυσική διαδικασία και το να είναι κάποιος καλός παρατηρητής και να παρεμβαίνει μόνο όταν η φύση παρεκκλίνει, ίσως είναι πιο δύσκολο στην σύγχρονη εποχή που ο άνθρωπος θέλει ή έμαθε να θέλει, να ελέγχει τη φύση και το χρόνο.

   Η ιατρικοποίηση της γέννας και οι ιατρικές παρεμβάσεις ξεκίνησαν αρχικά μέσα από τον πειραματισμό με χορήγηση φαρμάκων στη μητέρα με σκοπό να μειωθεί η ταλαιπωρία και ο πόνος της γέννας. Η μία παρέμβαση όμως έφερνε σιγά-σιγά την άλλη (οι μητέρες δεν είχαν τον απόλυτο έλεγχο του σώματός τους λόγω χορήγησης αναισθητικών φαρμάκων και καθήλωσής τους στο κρεβάτι, οπότε κι άρχισαν να εμφανίζονται περισσότερες επιπλοκές στις γέννες) κι έτσι άρχισαν να χτίζονται ολόκληρα μαιευτήρια τα οποία ολοκληρώθηκαν με τη δημιουργία σε αυτών, μονάδων εντατικής νοσηλείας των νεογνών και των μητέρων.

   Ξεχάσαμε ότι ο πόνος υπάρχει από τη φύση για προστατευτικό λόγο. Αντί να βρούμε τρόπους να διαχειριστούμε τον πόνο της γέννας, προσπαθήσαμε να τον απομακρύνουμε τελείως δημιουργώντας πολλά περισσότερα προβλήματα και κατ’ επέκταση πολύ περισσότερο πόνο σωματικό και ψυχικό. Βάλαμε τη δική μας λογική πάνω από τη σοφία της φύσης και του Θεού. Εν μέρει η τάση του ανθρώπου να δαμάσει τη φύση, εν μέρει ο εγωισμός, εν μέρει η συστηματοποίηση στον εργασιακό χώρο του μαιευτηρίου επέφεραν τις πολλές παρεμβάσεις και αυτές με τη σειρά τους τα πολλά προβλήματα στα νεογέννητα μωρά και στις μητέρες.

   Ιδανικά στην εποχή μας θα έπρεπε μια μητέρα να μπορεί να γεννήσει στο μαιευτήριο αλλά με συνθήκες σπιτιού και μόνο στην περίπτωση που θα παρουσιάζονταν επιπλοκές να είχε την δυνατότητα των άμεσων σωστικών παρεμβάσεων της επιστήμης της μαιευτικής, της γυναικολογίας και της νεογνολογίας. Όπως σε όλο το ζωικό βασίλειο έτσι κι ο άνθρωπος στον τοκετό έχει ανάγκη από απομόνωση και ησυχία.

   Προς αυτήν την κατεύθυνση θεωρώ πως πρέπει να παλεύει σήμερα η γυναίκα διεκδικώντας σεβασμό στο σώμα της, στο βρέφος που γεννά και στην κοινωνία που διαμορφώνει η ίδια και τα παιδιά που γαλουχεί και ανατρέφει.

   Πρώτος ο Σωκράτης και σήμερα παγκόσμια η επιστημονική κοινότητα θεωρούν ότι η διαμόρφωση της ψυχικής και σωματικής υγείας του ανθρώπου καθώς και η αγωγή και η διαμόρφωση του χαρακτήρα του ξεκινούν από τη στιγμή της σύλληψης και συνεχίζονται καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και μετά. Οι γενικότερες εμπειρίες και η συναισθηματική κατάσταση της εγκύου, η ηρεμία καθώς και η σωστή προετοιμασία της για φυσικό τοκετό και θηλασμό, μια θετική εμπειρία τοκετού, η στήριξη της μάνας στο ταξίδι της μητρότητας όχι μόνο από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά και από το μαιευτήριο και κατόπιν από τον παιδίατρο, η εδραίωση και η στήριξη του μητρικού θηλασμού, είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για τη δημιουργία υγιών, όμορφων και χαρισματικών παιδιών.

   Διακεκριμένοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο δημοσιεύουν τεκμηριωμένες μελέτες που υποστηρίζουν όλα τα παραπάνω και επαναπροσδιορίζουν την αξία του μητρικού Θηλασμού και του φυσικού τοκετού στην δημόσια υγεία. Κάθε γιατρός ή λειτουργός υγείας μπορεί να έχει πρόσβαση σ’ αυτή τη γνώση ώστε να μπορεί να προωθήσει και να προστατεύσει αυτούς τους τόσο σημαντικούς θεσμούς υγείας.

   Φιλικά λοιπόν προς τη μητέρα και φιλικά προς τα βρέφη μαιευτήρια είναι επιτακτική ανάγκη αν θέλουμε να έχουμε υγιείς μητέρες, παιδιά και κοινωνίες του αύριο.